ترازنامه صورت وضعیتی است که با ارائه گزارشی از سرمایه، دارایی‌ها و بدهی‌های شرکت بازرگانی در یک زمان، اطلاعات مربوط به منابع و تعهدات اقتصادی و حقوق مالی صاحب سرمایه را مشخص می‌کند.
در واقع ترازنامه شکل بسط داده شده معادله اساسی حسابداری (سرمایه + بدهی = دارایی) است.
ترازنامه به‌نوعی معرف وضعیت مالی شرکت بازرگانی در مقطع زمانی مشخصی است که با نام صورت وضعیت مالی نیز شناخته می‌شود.
در ترازنامه معمولا دارایی‌ها به ترتیب سرعت آنها در تبدیل شدن به وجوه نقد و بدهی‌ها بر طبق زمان سررسید مربوطه طبقه‌بندی و گزارش می‌شوند. که ترتیب طبقات در تهیه ترازنامه به شرح زیر است:
- دارایی‌های جاری: دارایی‌های جاری در سیستم حسابداری بازرگانی شامل نقدینگی شرکت و سایر دارایی‌هایی می‌شوند که انتظار می‌رود در طی یک سال به وجه نقد تبدیل شوند یا به فروش بروند. اقلام دارایی‌های جاری عموما به ترتیب نزول نقدینگی در صورت وضعیت مالی (ترازنامه) طبقه‌بندی می‌شوند، مانند موجودی نقد شرکت، موجودی کالای شرکت و سرمایه گذاری‌های کوتاه مدت شرکت.
- دارایی‌های غیرجاری: دارایی‌های غیرجاری یا به‌عبارتی دارایی‌های بلند مدت، به دارایی‌هایی گفته می‌شود که هدف شرکت، نگهداری یا بکارگیری آنها در سال‌های متمادی است. دارایی‌های غیرجاری بلند مدت را دارایی‌های ثابت نیز می‌نامند که دارایی‌های غیرجاری به نوع دارایی غیر‌تجاری و غیر‌تجاری نامشهود تقسیم بندی می‌شوند.
- بدهی‌های جاری: بدهی‌های جاری در حسابداری بازرگانی به دارایی‌هایی گفته می‌شود که طی یک سال از محل دارایی جاری شرکت تسویه شوند. این بدهی‌ها در ترازنامه طبقه‌بندی خواهند شد؛ مانند حساب‌های قابل پرداخت و مالیات قابل پرداخت.
- بدهی‌های بلند مدت: اگر شرکت بدهی‌های بلند مدت داشته باشد که در طی یک سال از محل دارایی جاری قابل تسویه نباشد، بدهی بلند مدت نام دارند. از جمله بدهی‌های بلند مدت می‌توان به اوراق مشارکت قابل پرداخت و اسناد قابل پرداخت بلند مدت اشاره کرد. به این ترتیب با در نظر گرفتن نوع بدهی و دارایی، می‌توانید حسابداری شرکت‌های بازرگانی را ساده‌تر جلو ببرید.
مهم است در شرکت‌های بازرگانی از نرم‌افزار حسابداری معتبر استفاده کنید تا اسناد مالی در داشبرد این نرم‌افزار ثبت شده و در دسترس شما باشد.
